ارتباط ساختار سرمایه و مالکیت با تصمیمات هموارسازی سود(تحلیل خطی و لوجیت)

در پژوهش حاضر به بررسی تأثیر ساختار سرمایه و مالکیت بر هموارسازی سود پرداخته شده است. در این مطالعه، از مدل تعدیل شده جونز(1995) برای اندازه¬گیری اقلام تعهدی اختیاری(معیار هموارسازی سود) استفاده شده است. برای تفکیک شرکت‌ها به شرکت‌های هموارساز و غیرهموارساز نیز از معیار توکر و زارووین(2006) استفاده گردیده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می¬باشد و با استفاده از روش نمونه-گیری حذفی، 60 شرکت به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. برای آزمون فرضیه¬های پژوهش از مدل‌های رگرسیونی چندگانه خطی و لجستیک استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می¬دهد که بین نسبت بدهی جاری به کل دارایی‌ها و مالکیت سهامداران نهادی با هموارسازی سود ارتباط منفی وجود دارد و بین نسبت بدهی بلندمدت به کل دارایی و تمرکز مالکیت با هموارسازی سود رابطه¬ای مشاهده نگردید.